Lachend op de bank

Samen wonen in De Generaal

'De toekomst geeft hoop'

Erik Buis
Ambulante hulp en begeleiding Tekst: Caroline Togni / Beeld: Erik Buis

In De Generaal op het voormalige Defensieterrein in Utrecht wonen mensen met een vitaal beroep, zoals leraren en verpleegkundigen, samen met (jong)volwassenen die uit de opvang komen. Demy Balfoort (20) woont na een zelfstandigheidstraining in dit wooncomplex. Voor het eerst heeft hij een eigen huis, een belangrijke stap naar herstel van het gewone leven. "Over een jaartje of 3 wil ik helemaal zelfstandig wonen. In Utrecht."

Een eigen huis! Ben je trots?

‘Ja, heel erg. Ik had niet verwacht dat ik zo snel die stap zou maken. Normaal staat er zo’n anderhalf tot twee jaar voor om vanuit de zelfstandigheidstraining bij het Leger, ‘Enkeltje Zelfstandig’, naar zelfstandig wonen te gaan. Bij mij ging dat in vijf maanden.’

Bij Enkeltje Zelfstandig werd je begeleid en kreeg je te maken met afspraken en regels. Hier moet je alles zelf fiksen, gelukkig met ondersteuning van jouw persoonlijk begeleider Petra. Hoe gaat dat?

‘Het zelfstandig wonen gaat redelijk goed. Ik werk veel en zorg voor mijn huis. Maar ik heb me een beetje verkeken op het financiële deel, daardoor heb ik nu een soort van problemen. Niet ernstig, maar we moeten er wel mee aan de slag. Petra helpt me.’

Dat werken gaat je goed af, ze boden je al een vast contract aan. Wat doe je precies?

‘Ik werk bij een internationaal verhuisbedrijf, we doen voornamelijk bedrijfsverhuizingen in binnen- en buitenland. Pasgeleden was ik twee weken in Duitsland. Intussen blijf ik bijleren, ik haalde al mijn heftruckpapieren en papieren voor de hoogwerker. En ik mag nu aan de slag met mijn groot rijbewijs. Omdat ik heb aangegeven dat ik veel wil werken, word ik voor meer dan fulltime ingezet. Dat is wel eens veel, ja...’

Hoe staat het met de begeleiding, vind je dit oké zo?

‘Dat stuk begeleiding in opgroeien en opvoeden heb ik gemist in mijn jeugd. Op mijn dertiende werd ik uit huis geschopt en moest ik het helemaal zelf doen. Dingen als hulp met school, hoe je huiswerk maakt, enzovoorts, ik kreeg er nooit hulp bij. Pas bij de zelfstandigheidstraining van het Leger des Heils kreeg ik een idee wat dat eigenlijk inhoudt, zelfstandig zijn en voor jezelf zorgen.’

Herstel begint bij een thuis

Herstel begint bij een thuis

Jij en andere jongeren die de training bij het Leger des Heils hebben doorlopen, wonen in dit complex samen met verpleegkundigen, agenten en leraren. Hoe gaat dit contact met de andere huurders?

‘Ik heb ze eerlijk gezegd nog niet ontmoet, ben vooral aan het werk.’ Petra vult aan: ‘Je zou denken dat het hier om het mengen gaat, maar dat is niet het doel. Het gaat over: meer begrip hebben voor elkaar. De andere bewoners zijn zich ervan bewust dat zij kozen voor een huis in dit complex waar ook een kwetsbare doelgroep woont. Van de tachtig woningen zijn er dertien voor het Leger des Heils en dertien voor Stichting Timon.’

Moet ik het zien als een tussenstap voor jou, Demy?
‘Zeker. Ik wil sowieso over een jaartje of drie helemaal zelfstandig wonen. In Utrecht.’

Dat snap ik, gezien de tatoeage van de Domtoren op je arm. Wat betekent die voor je?
‘De tattoo heeft een dubbele betekenis. Ik liet hem zetten op de dag dat ik verhuisde naar deze woning, omdat ik nooit meer wegga uit Utrecht. Maar kijk eens naar de klok op de toren, die staat op half 12. Dat is het tijdstip dat mijn zoontje is geboren. Hij heet Demy, naar mij, en is nu 7 maanden oud.’

Tekst gaat verder onder afbeelding

tattoo arm Domtoren

Dat is een verrassing, je bent vader! Wat is je plan?
‘Ik wil graag het vaderschap op me nemen, maar ben nog jong en werk nu veel. Ik voel het nu zo: als ik helemaal zelfstandig ben en goed voor mezelf kan zorgen, kan ik ook iets voor Demy betekenen. De toekomst geeft hoop.’

Verpleegkundige Anita (27) woont sinds september in haar appartement in De Generaal. Als bestuurslid van de bewonersvereniging zet ze zich in voor een goed onderling contact tussen de bewoners. 'Samen vormen we een community.'

"In De Generaal proberen we bewonerscontacten te stimuleren. We hebben met bewoners een community-app. Als er iets is, of als je iets wilt organiseren, kun je je bericht hier kwijt. In het begin viel de respons tegen, maar inmiddels weten mensen elkaar beter te vinden. De algemene chat wordt veel gebruikt. Daarnaast is er een chat per woonlaag, daar is het nog wat stilletjes."

"Ik vind het fantastisch dat we hier als leraren en verpleegkundigen in één gebouw samenwonen met jongeren die vanuit de opvang komen. Er is geen onderscheid, we gaan als gelijkwaardige buren met elkaar om. Ik denk ook altijd: het is maar net waar je bed staat waar je terechtkomt in het leven. Je hebt niet zelf in de hand hoe je leven loopt. Het is toch een prachtig initiatief dat deze jongeren hier zelfstandig kunnen wonen?"

"Naast de contacten via de appgroepen zoeken we met het Leger des Heils naar manieren om elkaar wekelijks te ontmoeten. Mogelijk kunnen we straks in de binnentuin een leuke ontmoetingsplek creëren. We zullen even geduld moeten hebben tot de bouw helemaal klaar is. Nu is het nog een binnenplaats met vooral bouwmaterialen en een hijskraan."