Peter-Jan zwierf jarenlang door de straten van Gouda, voordat hij uiteindelijk bij het Leger des Heils terechtkwam. Daar kreeg hij een visioen: een eigen huis, met een fietsenwerkplaats en een groentekas.
Op het platteland van Lunteren, in een verre uithoek op het terrein van het Leger des Heils, staat een huisje. Het is een soort bungalow, van alle gemakken voorzien: een televisie, een wasmachine en een keuken.
Nog niet zo lang geleden zag dit optrekje er heel anders uit. Jarenlang was het een aftandse opslagplaats waar oude rommel werd bewaard. Voor deze transformatie is één iemand verantwoordelijk: Peter-Jan.
Hij is al vroeg uit de veren, want Peter-Jan is een man van routines. ‘s Ochtends staat hij altijd om zes uur op, en begint dan zijn dag met een kop koffie en een sigaret. Elke dag gaat hij een flink eind fietsen. “Ik moet er altijd even op uit.”
Logees
Peter-Jan woonde eerst op de woongroep van het Leger des Heils, aan de andere kant van het terrein. “Maar die drukte trok ik niet.” Minder dan een jaar geleden zag hij zijn kans: die oude schuur, dacht hij, zou met de nodige ingrepen wel eens zijn onderkomen kunnen worden.
Binnen enkele weken kreeg hij akkoord van de leiding van het Leger des Heils. Een verbouwing, wat likjes verf en ziedaar: Peter-Jans visie was werkelijkheid geworden. Glimlachend: “Ziet er goed uit, hè.”
Het huis ademt orde. Handdoeken liggen netjes opgevouwen en de dvd’s staan keurig op een rij. De eerste gasten heeft hij ook al gehad: zijn broers, een befaamd dj-duo, zijn onlangs op bezoek geweest. “Ook zij waren onder de indruk.”
‘De fietsen waren zo vaak kapot, dat ik er nu een vergoeding voor vraag’
Handige tuinder
Hij is van ver gekomen: jarenlang leefde Peter-Jan als dakloze in Gouda. Na een korte periode in Groningen belandde hij uiteindelijk in Lunteren. Zijn advies aan iedereen in dezelfde situatie: “Als je een kans ziet, grijp hem dan!”
De belangrijkste kamer in het huis staat vol fietsen. In zijn werkplaats is Peter-Jan dagelijks druk in de weer met banden plakken en kettingen leggen. “Ik deed het ooit gratis voor de bewoners hier. Maar die fietsen zijn zo vaak kapot dat ik er nu een kleine vergoeding voor vraag.”
En hij heeft ook groene vingers. Dat blijkt tijdens de rondleiding door zijn groentekas naast het huis. “De tomaten geef ik vaak aan de keuken, zo profiteert iedereen ervan.”
Peter-Jan geniet nog met volle teugen van zijn huis, maar zijn ambities reiken verder. Ooit wil hij zijn eigen appartement. Deze week werd een belangrijke stap gezet. “Ik kreeg te horen dat ik schuldenvrij ben!” Rust, ritme en een eigen plek: het doet wonderen.
Het verhaal van Peter-Jan is het coververhaal van Soelaas 12. Wil je ook de andere verhalen uit deze editie lezen? Klik dan hier.
