Ras-Amsterdammer Norbert ziet het leven als een avontuur. Dat bracht hem over de hele wereld – helaas ook op een paar verkeerde plekken. Na vele omzwervingen vond hij in een woonlocatie van het Leger des Heils stabiliteit. ‘Maar ik houd nog steeds van zwerven en ouwehoeren hoor.’
Als je bij Norbert op de koffie gaat in de Rosaburgh, kun je rekenen op een hoorcollege over Amsterdam. Over de geschiedenis van de Vondelparkslapers in de jaren zeventig bijvoorbeeld, of over bij welk inloophuis je wel of niet moet zijn. Ook de wijk waar hij nu woont, kent hij als zijn broekzak. “Ik ben hier vroeger opgegroeid. Het was toen echt een aggenebbisj-buurt – een buurt voor arme mensen. Nu is het helemaal opgeknapt.”
Dakloos over de hele wereld
Norberts liefde voor Amsterdam heeft hem er niet van weerhouden om ook de rest van de wereld te ontdekken. “Ik houd van avontuur”, zegt hij terwijl hij door zijn baardje strijkt. En dat bleek zowel een vloek als een zegen. Norbert is naar eigen zeggen een ‘trotse kosmopoliet’ – niet alleen een Amsterdamse Indo, maar ook een wereldbewoner. “We leven toch met z’n allen op de aarde, spaceship earth, weet je wel.” Die houding bracht hem van Ecuador tot Spanje. Helaas was dat niet altijd voor vakantie. “Ik heb een paar keer gevangen gezeten”, geeft hij toe. “Ik had kennissen van allerlei kleuren en afkomsten – maar dan kom je ook met de verkeerde mensen in aanraking.” De wereld van de drugs lonkte, zowel om ervan te genieten als om er geld mee te verdienen.
Norbert is het covermodel van de splinternieuwe editie van Soelaas. Wil je gratis dit magazine bomvol inspirerende verhalen ontvangen?
Zoeken met middelen
Hoewel hij daar nu natuurlijk spijt van heeft, heeft het hem ook veel gebracht: hij leerde Spaans en werd een bekwaam handboekbinder – Norberts boeken bereikten de paus en de Spaanse koning. Ook vond hij God, nadat een evangelist hem in de gevangenis opzocht. “Ik ben niet religieus opgevoed, maar ik ben altijd een spiritueel zoeker geweest – daar hoorde voor mij ook middelengebruik bij.” In de jaren dat hij vastzat, ontdekte Norbert dat vrijheid het allerbelangrijkste is in het leven. “Spinoza en Erasmus hadden het daar al over.” Dat hij jaren dakloos is geweest, ziet hij dan ook niet alleen als iets negatiefs. “Dakloosheid is een way of life”, benadrukt hij. “Ik geloof heel erg in less is more – minder is meer.”
Voor straf een thuis
Toch zou hij zijn plek in de Rosaburgh voor geen goud willen opgeven. Aanvankelijk werd hij hier voor straf naartoe gestuurd. ”Ik heb uit protest zelfs nog een nacht buiten op de stoep geslapen.” Maar toen hij er eenmaal was, smeekte hij of hij mocht blijven. ”Ik heb hier twee heerlijke kamers. En er wordt lekker gekookt door Marcella en Birgit – deze week bijvoorbeeld bami met stukken kip.” Maar Norbert is nog steeds regelmatig op straat te vinden. “Ik houd nou eenmaal van zwerven en ouwehoeren.” Het avontuur roept – en op Amsterdam raak je niet snel uitgekeken.
