Wonen is een mensenrecht. Toch kent Nederland tienduizenden dak- en thuislozen. Hoe kan het dat er in een land als Nederland zoveel dak- en thuisloze mensen zijn? Hieronder hebben we drie belangrijke oorzaken op een rij gezet.
Het leven is een stuk duurder geworden
Het aantal economische daklozen is in de afgelopen tijd gegroeid door stijgende prijzen en een gebrek aan betaalbare woningen. Bij deze groep kun je bijvoorbeeld denken aan iemand die zijn huis is kwijtgeraakt na een scheiding, een ontslag of oplopende schulden. Het zijn mensen zonder verslaving of psychische problemen, maar die door andere omstandigheden op straat zijn gekomen.
Geen doorstroom door gebrek aan woningen
Het woningtekort is met afstand de belangrijkste reden voor het feit dat er zoveel mensen dakloos zijn. Het gebrek aan betaalbare huisvesting zorgt er ook voor dat dakloze mensen langer aangewezen blijven op de maatschappelijke opvang. Gevolg: een overvolle maatschappelijke opvang waar ook niet altijd plaats is en waar verschillende doelgroepen gedwongen samenkomen.
Knip tussen jeugdzorg en hulp aan volwassenen
Er is een stijging in het aantal dakloze jongeren. Veel kwetsbare jongeren moeten te vroeg op eigen benen staan en ondervinden veel last van belemmerende wet- en regelgeving. Een voorbeeld hiervan is dat de jeugdhulpplicht van een gemeente stopt wanneer een jongere 18 jaar wordt. Hierdoor kan een jongere zijn/haar hulp en woonplek kwijtraken, dat kan leiden tot dakloosheid.
