Goed gelovig

De Officier van Justitie eist voor meneer Bens een verboden gebied voor heel Nederland, behalve voor zijn woonplaats. Ook wil hij meneer binnen die woonplaats voor bepaalde tijden huisarrest opleggen. Want hij is bang voor vluchtgevaar.

Nou, dat is niet gemakkelijk in het systeem in te voeren. Een verboden gebied met een toegestaan gat erin. En daarbinnen weer een plek met tijden waarop hij daar verplicht aanwezig moet zijn. Maar het lukt, met hulp van de mannen van de Backoffice.

Dus meneer Bens mag met enkelband naar buiten, in afwachting van de rechtszitting. Hij wordt ervan verdacht € 2.7 miljoen te hebben verduisterd. Dat geld is verdwenen van de rekeningen van de Grote Kerk in zijn woonplaats.

Hij was penningmeester van het bestuur, de voorzitter heeft aangifte gedaan.

Meneer Bens komt wat schutterig over. Hij is in de tweede helft van zijn 40-er jaren en lijkt in eerste instantie wat verlegen. Een beetje nerdy type, altijd gekleed in een nette broek en onberispelijk overhemd. Ook altijd stipt op tijd op onze afspraken.

En hij weet betaald werk te vinden binnen zijn beperkingen. Eerst bij een bouwmarkt, later bij een callcenter, waar hij het tot mijn verbazing heel goed blijkt te doen. Als het erop aan komt, is hij dus toch een handige prater. Ik waardeer het dat hij geen uitkering aanvraagt, maar gaat werken voor zijn geld.

Hij vertelt dat hij altijd al een liefhebber was van architectuur, vooral geïnteresseerd  in kerken. De Grote Kerk had achterstallig onderhoud van vele jaren, zo ernstig dat er werd overwogen de kerk te verkopen aan een commerciële partij of te slopen.

Dat idee vond hij ondraaglijk en hij wierp zich op als voorvechter voor restauratie en behoud van de kerk als religieus gebouw. De kerk beschikte over eigen gelden en hij wist ook fondsen aan te boren.

Ik krijg uitgebreid uitleg over vocht- en schimmelwerende behandelingen voor 16^e -eeuwse muren, methodieken om dragende boogconstructies te versterken, hoe de pastorie compleet moest worden verbouwd om een beter geheel met het hoofgebouw te vormen en hoe oude grafstenen konden worden “opgefrist”.

Hij geeft toe dat hij veel geld heeft geïnvesteerd in deze restauratie en niet alles heeft overlegd met het bestuur. Hij heeft grote bedragen contant opgenomen of via zijn privérekening laten lopen om aannemers zonder btw te kunnen betalen en/of onzichtbaar te blijven voor de belastingdienst. Ja, hij heeft zich misschien wel te veel laten meeslepen door zijn passie, maar het was zijn missie om deze kerk voor volgende generaties veilig te stellen. En zonder een beetje creatief boekhouden zou dat nooit lukken.

In de 18 maanden toezicht krijg ik steeds meer met hem te doen. Hij lijkt toch wel wat wereldvreemd. Misschien is hij licht autistisch? Ik geloof dat hij het echt goed bedoelde. Dat hij uit idealisme heeft gehandeld en daarbij de grenzen van het redelijke helemaal uit het oog is verloren. Dat schrijf ik uiteindelijk ook in mijn verslag voor de rechtszitting.

De rechter begint met het onderzoek naar de verdwenen gelden. Duidelijk is geworden dat de heer Bens zichzelf wel heel rijkelijk heeft bedeeld met een salaris van een ton per jaar. En dat er ook een bedrag van 650.000 is overgemaakt naar de rekening van zijn ex-vriendin. Via een omweg, waardoor het niet direct te achterhalen was. Verder is er een auto van het merk Mercedes Benz aangeschaft en zijn er een aantal boekingen in vijfsterrenhotels in wintersport gebieden. Uiteraard ook niet zichtbaar in de boekhouding.

 Meneer Bens antwoordt zonder blikken of blozen dat hij dat wel een redelijke beloning vond voor zijn tijdsinvestering en inspanningen voor de kerk.

Ik val bijna van mijn stoel. En helemaal van mijn geloof in goede bedoelingen.

Je kunt je behoorlijk vergissen, ook als ervaren professional…