woonstudio's doorstroomwoningen Oostergoweg Leeuwarden Leger des Heils LIMOR Wender dak- en thuislozen

‘Dit is een eerste stap. Hier krijg ik rust’

Doorstroomwoningen in Leeuwarden zijn een plek van hoop voor de toekomst

Onder het toeziend oog van Leger des Heils-medewerker Hans (links) tekent Ruben zijn huurcontract.
Ambulante hulp en begeleiding Tekst: Nicole Donkervoort

Het is een plek van hoop voor de toekomst. Een plek waar mensen die dakloos raakten hun leven voorzichtig weer op de rit proberen te krijgen, en ondersteund worden bij de ups en ongetwijfeld ook downs die dat met zich meebrengt. Het gaat over de 26 woonstudio’s aan de Oostergoweg in Leeuwarden, die het Leger des Heils in een intensieve samenwerking met LIMOR en Wender en Sociaal Domein Fryslân de afgelopen maanden heeft gerealiseerd in het kader van de Brede Aanpak Dakloosheid. Ruben heeft zo’n twee weken geleden als een van de eersten zijn intrek genomen in een van de doorstroomwoningen. ''Dit is een eerste stap. Hier krijg ik rust.”

'Ik kwam niet meer thuis'

Het appartement is klein, maar heeft alles wat Ruben nodig heeft. Het oogt modern met spierwitte muren en pvc-vloer met houtlook. De inrichting ervan vraagt nog wat aandacht, want meubels ontbreken nog. Met uitzondering van een stoel en een kledingkast, die opvallend netjes is ingericht. Op de grond pal naast de kast een rij met sneakers. Een ding is wel duidelijk: Ruben ziet er graag verzorgd uit.

Hij woonde in Heerenveen en werkte 40 uur per week als elektricien. ''Met de coronacrisis in 2020 begon voor mij de ellende’’, steekt hij van wal. ''Ik kon niet meer werken en moest WW aanvragen. Dat liep niet soepel. Drie maanden heb ik van mijn eigen geld geleefd. Tot ik in mei 2020 impulsief iets heb gedaan.” Ruben is even stil en schudt zijn hoofd, alsof hij het zelf nog steeds niet kan bevatten. ''Ik kwam niet meer thuis.”

Ondertekenen huurcontract

Ruben belandde in de gevangenis, waar hij tot juli vorig jaar verbleef. Dankzij de moeder van zijn dochtertje van 4 krabbelt hij weer op. Hij is haar intens dankbaar, want dankzij haar liepen zijn schulden niet nog verder op. Ze regelde heel wat papierwerk en staat ook nu voor hem klaar. Ze heeft zojuist een emmer met sop gevuld om de vloer te kunnen dweilen, maar moet nog even geduld hebben. Er wacht iets belangrijkers voor Ruben: het ondertekenen van zijn huurcontract.

Bij het verlaten van de gevangenis had hij geen dak meer boven zijn hoofd en sliep tijdelijk bij anderen. Tot hij bij de inloopvoorziening voor dak- en thuisloze mensen van het Leger des Heils in Leeuwarden terechtkwam. Met tegenzin. Hij bekent: ''Ik wilde niets met de reclassering te maken hebben, maar zij verwezen mij naar het Leger des Heils. Tja, een plek voor daklozen...” Hoewel Ruben zichzelf niet als een dakloze beschouwde, besloot hij toch de drempel over te stappen. Een beslissing waar hij achteraf geen spijt van heeft gehad.

Met passie

Op de vraag wat het Leger des Heils voor hem betekent, antwoordt Ruben resoluut: ''Het gaat niet om de naam Leger des Heils, maar om de mensen die er werken. Zij maken het Leger des Heils. Bart en Anna… en al die anderen. Of je nu tosti’s klaarmaakt of schoonmaakt, dat maakt niet uit. Zij doen hun werk allemaal met passie. Zij zien iedereen als mens. Dáár gaat het om.”

Ze hielpen ook Ruben, met als resultaat dat hij eind juli zijn eigen woonstudio, met daarbij ambulante begeleiding, aan de Oostergoweg kon betrekken. Ruben weet exact wat hem te doen staat. ''Ik moet eerst zorgen dat ik mijn financiën weer op orde heb. Dat ik uit de schuldsanering kom. De afgelopen maanden heb ik hier en daar gewerkt, maar het gaf veel stress dat ik geen eigen plek had. Ik moet nu eerst m’n rust weer zien te vinden. Alles ligt daarom even stil, maar ik wil zo snel mogelijk weer aan het werk.’’

'Ik hoop hier te kunnen blijven wonen tot ik schuldenvrij ben'

De verwachting is dat de bewoners gemiddeld tussen één en twee jaar verblijven in de studio’s aan de Oostergoweg en daarna doorstromen naar een andere woning. Ruben: ''Ik hoop hier te kunnen blijven wonen tot ik schuldenvrij ben.”

De handtekening onder het huurcontract is ondertussen gezet en de ambulant begeleiders staan klaar om weer te vertrekken. Ruben zit nog ergens mee. Hij heeft kleding die nog goed is, maar die hij niet meer draagt in een doos gedaan. ''Die staat nu in de hal, maar hoort daar natuurlijk niet. Ik vind het zonde om alles weg te gooien.” Hij haalt een trui tevoorschijn, die er inderdaad nog keurig uitziet. ''Zal ik een briefje erop doen dat anderen dit mee mogen nemen?” De begeleiders hebben een beter idee. ‘’Wat vind je ervan als we het voor je naar de inloopvoorziening voor dak- en thuisloze mensen brengen?” Rubens ogen beginnen te stralen.

Een ding weet hij inmiddels zeker: ''Alles komt goed."

Lees hier meer over de achtergrond van de doorstroomwoningen.