Na 30 jaar verslaving is Jessica clean

Jessica (links) en begeleider Marjanne (rechts)
Verslavingszorg Tekst: Jose Deuze - Dauphin / Beeld: José Deuze - Dauphin

Op een bewolkte dinsdagmiddag in juli is Jessica (43) druk bezig met de voorbereiding voor haar aanstaande verhuizing. Na 13 maanden van behandeling en herstel in de kliniek verhuist ze naar een beschermde woonvorm waar ze haar eigen studio krijgt. Jessica straalt als ze samen met haar mentor vertelt over haar herstel en haar nieuwe woonplek. “Ik heb 30 jaar gebruikt en nu ben ik 13 maanden clean. Ik had nooit gedacht dat het me zou lukken om van mijn verslaving af te komen.”

Na 13 maanden behandeling en herstelbegeleiding heeft Jessica haar dromen voor de toekomst ontdekt “Ik wil heel graag mijn eigen stekkie, trouwen met mijn partner en meer contact met mijn dochter. Toen ik binnenkwam bij De Wending had ik geen dromen meer.” In 2018 ging het mis, de politie viel de woning binnen van Jessica en haar vriend, de relatie werd beëindigd en Jessica had geen dak meer boven haar hoofd. “Drugs waren altijd binnen handbereik, mijn vriend dealde en we waren verslaafd. Toen ik op straat kwam heb ik in de opvang geslapen en op campings. En uiteindelijk vond ik een plek bij Domus in Almere. Daar heb ik ook mijn nieuwe vriend ontmoet, en dat is nog steeds aan.” vertelt Jessica met een glimlach.  “Ik heb goed contact met zijn familie. Met mijn ouders en mijn broer heb ik al zeven jaren geen contact meer, dat vind ik erg jammer. De familie van mijn vriend voelt als mijn familie, zijn moeder belt mij iedere dag om te vragen hoe het gaat.”

Ontmoeting in de vrouwengroep

Marjanne vertelt dat de start van Jessica op De Wending, nu ruim een jaar geleden, best lastig was. Jessica was zoals ze het zelf zegt een stuiterbal en om het minste of geringste boos. Met emoties omgaan was lastig en daardoor schreeuwde ze veel. Het gaat nu heel goed. Jessica geeft nu vooraf aan dat ze dingen lastig vindt of vertelt dat haar iets dwars zit. Ook de vrouwengroep heeft daarin geholpen: “Er zijn in onze kliniek meer mannen dan vrouwen” vertelt Marjanne. “De vrouwen kunnen elkaar in de vrouwengroep ontmoeten en praten dan samen over dingen die zij als vrouw belangrijk vinden. We praten in de groep over het dagelijks leven: wat houd je bezig, hoe zit je erbij. Maar ook kiezen we elke keer weer een onderwerp waar we dieper op in gaan zoals bijvoorbeeld: veiligheid of hoe zorg ik goed voor mezelf.” Jessica vult aan dat ze ook leuke dingen doen zoals iets bakken, een fotoshoot of iets creatiefs. De groep wordt geleid door een mannelijke en een vrouwelijke groepsleider.  

Terugval vele malen groter in een niet abstinente woonomgeving

“De verhuizing naar Harderwijk heeft even op zich laten wachten. Meestal verblijven de cliënten 3 tot 8 maanden in onze kliniek”, vertelt Marjanne. Het vinden van een passende middelen vrije (abstinente) vervolgplek voor Jessica kostte veel tijd. Er zijn overal wachttijden. “Abstinente plekken zijn bijna niet beschikbaar en die plekken zijn voor onze cliënten juist zo belangrijk. Als Jessica op een plek woont waar mensen gebruiken, dan is de kans op een terugval vele malen groter dan in een abstinente woonomgeving.”

Samen met Blondie in Harderwijk 'Pas op de kat'

Jessica in haar studio in Harderwijk

Inmiddels is Jessica verhuisd, twee maanden na haar verhuizing zoeken we haar op. In de hal van de beschermde woonafdeling in Harderwijk wordt al snel duidelijk dat Jessica niet alleen woont. Op het bordje op haar deur staat ‘Pas op de kat’. Het was wel behoorlijk wennen in het begin vertelt Jessica “je mist toch je begeleiding en de mensen op de Wending. Gelukkig is de begeleiding hier wel bekend voor mij, mijn begeleidster ken ik nog van een aantal jaren geleden.”

Waar ben je het meest trots op sinds je De Wending hebt verlaten?

“Dat ik nog steeds clean ben. Ik was best wel bang dat dat niet zou lukken. Tegenslagen zijn voor mij wel lastig, maar ik kan er nu rustiger mee omgaan. De scootmobiel is bijvoorbeeld nog niet geregeld door een foutje met aanvraag, dat is wel lastig want ik heb COPD en kan dus nergens naartoe. Ook heb ik mijn geld nog niet voor de inrichting, maar ik heb al heel veel spullen gekregen van allerlei mensen. En Blondie mijn kat woont nu bij mij.

Op dinsdag, woensdag en donderdag werk ik bij Tante Leut, een kringloopwinkel waar je ook koffie kunt drinken en waar gebakken wordt. Dat is fijn, dan ben ik er even uit en het is er gezellig. Ik blijf hier niet, ik hoop dat ik straks een eigen huisje kan krijgen, ik sta al ingeschreven.  Verder bekijk ik alles dag voor dag.” Blondie wil niet op de foto, maar Jessica straalt.