Twee mensen, William en Catherine Booth, hadden eind van de 19e eeuw een visie voor een enthousiaste, naar buiten gerichte christelijke geloofsbeweging. Het Leger des Heils ontstond!
Het plan van God gaat volgens de Booths niet alleen over geloofservaringen, maar gaat ook over transformatie van een samenleving. Om die reden zetten de Booths zich, naast het verspreiden van het geloof, ook in voor waardigheid en een bestemming voor mensen. Ze boden hen o.a. onderdak en werk aan. Binnen de werklocaties die ontstonden waren ook projecten die (rond 1891 al) recycling ten doel hadden. Op meerdere plaatsen in Londen werden papier-depots geplaatst, waar overbodig papier kon worden gedoneerd, wat men vervolgens recyclede. Het verwerkingsproces van papier werd daarmee naast recycling voor de betrokken medewerkers die verslaving of dakloosheid achter de rug hadden, ook een vernieuwingsproces van hun leven.
Binnen het Leger des Heils benadrukten de Booths ook dat geloven alles te maken heeft met het praktische leven, met de keuzes die je maakt op het gebied van relaties, financiën, maar ook waar het gaat over bijvoorbeeld gewoontes rond het gebruik van tabak en alcohol. De oudste zoon van William en Catherine, Bramwell Booth was daarnaast in zijn leven ook een voorvechter voor een vegetarische levensstijl. Het was al in 1900 dat hij bepleitte dat alle voorgangers binnen het Leger des Heils (officieren) een vegetarische levensstijl zouden mogen aannemen. Dit kwam uiteindelijk niet tot formeel beleid, maar Bramwell was overtuigd van zijn punt vanwege de positieve effecten die het volgens hem had op het gebied van gezondheid en financiën. Tegelijkertijd was het Bramwell ook te doen om dierenwelzijn. Het raakte hem dat de dieren als Gods schepselen bij de slacht vaak te maken kregen met een wrede behandeling en dood. Volgens Bramwell was dit door God zo niet bedoeld.
