Afscheid Hannelise Tvedt

Commissioner Hannelise Tvedt neemt afscheid. 'Ik ben heel dankbaar'

Nieuws 28 november 2022 Tekst: Coen van Everdingen

Commissioner Hannelise Tvedt is afgelopen zaterdag op retraite gesteld. Ze werkte 46 jaar bij het Leger des Heils, ze is uitgezonden naar vier verschillende landen en ze gaf de afgelopen vier jaar als Territoriaal Commandant leiding aan het Leger des Heils in Nederland, Tsjechië en Slowakije. 

Commissioner Tvedt kijkt terug op vier mooie jaren. Ze noemt het een hoogtepunt uit haar diensttijd. ‘Ik ben heel dankbaar. Allereerst richting God. Zijn hulp is onmisbaar en zonder Hem had ik dit niet kunnen doen. Maar ook richting alle medewerkers. Zonder hun hulp had ik dit werk de afgelopen jaren ook niet kunnen doen. 

Dat ze ooit leiding zou geven aan zoveel mensen, had ze als jonge vrouw nooit verwacht. ‘Op mijn achttiende ging ik de opleiding tot officier volgen in Londen. Daarna ben ik begonnen bij een kleine afdeling van het Leger des Heils. Nu, 46 jaar later, zie ik hoe bijzonder Gods leiding is geweest in mijn leven. Hij heeft mensen, gebeurtenissen en uitdagingen op mijn pad gebracht. Als ik zelf de weg had moeten bepalen, had het niet eens half zo mooi geweest. Daar ben ik ontzettend dankbaar voor.’

"Als ik zelf de weg had moeten bepalen, had het niet eens half zo mooi geweest"

De jaren in Nederland worden gekenmerkt door verschillende mooie hoogtepunten. ‘Sommige hoogtepunten zijn grote gebeurtenissen, zoals ons 135-jarig jubileumfeest. Andere hoogtepunten zijn veel persoonlijker. Ik heb met mensen mogen praten, met mensen mogen bidden. Dat zijn hele bijzondere momenten die ik koester.’

Hoewel de dankbaarheid overheerst, zal de commissioner het werk en de mensen ook gaan missen. ‘In alle lagen van de organisatie zie ik betrokken en goede medewerkers. Mensen die met hun hart en hun hoofd werken. Mensen die hele goede kwaliteit leveren. Ik zal het missen dat ik daar geen onderdeel meer van ben.’

Commissioner Tvedt zal Nederland als land ook gaan missen. ‘Ik hou van de open en inclusieve cultuur, de mensen en de vlakke fietspaden.’ Ook de taal heeft ze zichzelf in de afgelopen vier jaar behoorlijk eigen gemaakt. ‘Ik kan Nederlands goed begrijpen en persoonlijke gesprekken voeren lukt me ook.’ Tegelijk blijven sommige klanken nog lastig, zoals de harde g. ‘Daarom zeg ik graag tegen mensen die de taal ook niet kennen: ‘Gods genade is genoeg.’

Denemarken

Haar afscheid bij het Leger des Heils in Nederland betekent namelijk niet alleen dat ze haar functie neerlegt, maar ook dat ze teruggaat naar haar geboorteland, Denemarken. ‘Ik voel me erg thuis in Nederland, maar ik kijk er naar uit om weer dichter bij mijn zoon, dochter en kleinkind te wonen.’

Na haar pensionering zal commissioner Tvedt niet stil gaan zitten. ‘De eerste maanden ga ik mee aan boord van het Logos Hope Ship, van de zendingsorganisatie Operatie Mobilisatie, waar 350 jonge mensen werken. Ik mag daar werken als pastor. Dan ben ik niet meer de commissioner, maar gewoon Hannelise. Dat is een ervaring waar ik erg naar uitkijk. Na die paar maanden ga ik aan de slag bij een kleine afdeling van het Leger des Heils, in het noorden van Kopenhagen.’

Commissioner Tvedt is wel blij dat ze straks wat meer vrije tijd heeft en niet langer alle belangrijke beslissingen hoeft te nemen. ‘Leidinggeven aan zo’n grote organisatie vraagt veel van je, ik heb echt alles gegeven. Fysiek, mentaal, emotioneel en spiritueel. Maar het was het allemaal meer dan waard. Het was een prachtige ervaring om commandant te zijn van dit territorie.

"Het was een prachtige ervaring om commandant te zijn van dit territorie"

Alle medewerkers die ik nu achterlaat bij het Leger des Heils wil ik bedanken. Ik wil ze bedanken voor hun betrokkenheid. De wereld heeft mensen nodig die de ander willen helpen, die betrokken willen raken in iemands leven, die de ander helpen een waardig bestaan op te bouwen. Hou je voeten stevig op de grond en je hart in de hemel. Hij is de bron van alles wat we doen. Het kan niet misgaan als we in Hem gegrond blijven. Ga met God, en wees tot een zegen.’