Internationale donutdag
Tegenwoordig deelt het Leger des Heils in Amerika en veel andere landen nog altijd donuts uit. Tijdens elk soort noodsituatie in vredestijd - branden, overstromingen, aardbevingen, doorvoerstakingen, stroomuitval - hebben de mobiele kantines van het Leger des Heils duizenden burgers voorzien van donuts. In Nederland staat het Leger des Heils meer bekend om het uitdelen van soep en ander voedsel, maar we hebben zeker ook met donuts hongere magen gevuld.
In Amerika staat ieder jaar de eerste vrijdag van juni in het teken van het zoete broodje met een gat erin. Het Leger des Heils deelt daar dan overal gratis donuts uit. Die donuts worden meestal gedoneerd door bakkerijen en grote donut-leveranciers.
Dit jaar deelt het Leger des Heils in Nederland ook donuts uit. Niet op 5 juni, de donutdag, maar op 1 juli. Waarom dan pas? Omdat op die dag onze buurthuiskamers veelal weer open mogen, en we je daar op een coronaproof manier kunnen verwelkomen.
Hoe komen jullie aan al die donuts?
Die krijgen we gedoneerd van de lekkerste donutbakker: ‘Donut Worry Be Happy’. Zij hebben donuts met luchtig deeg en de lekkerste vullingen en toppings. Kijk op hun website om meer te weten te komen over deze verrukkelijke donuts.
 |
Hoe het begon
Tegenwoordig is de donut een zoete luxe lekkernij, maar zo is hij dus niet ontstaan. De jonge Helen Purviance, een vaandeldraagster in het Leger des Heils, werd naar Frankrijk gestuurd om bij de Amerikaanse Eerste Divisie te werken. Samen met een collega-officier, Margaret Sheldon, bakte ze daar broden voor de soldaten.
Al snel trok het verleidelijke aroma van het bakken van de donuts een lange rij soldaten naar de hut. Staand in modder en regen wachtten ze geduldig op hun beurt.
Hoe het gat erin kwam
Nadat verschillende soldaten hadden gevraagd: 'Kun je geen donut maken met een gat erin? Dat is gemakkelijker voor ons’, liet Ensign Purviance een oudere Franse smid een donutsnijder maken. Later werden er allerlei andere uitvindingen gedaan, zoals het deksel van een bakpoederblik of een lampschoorsteen om de donut te snijden, of met de bovenkant van een koffiepercolator om een gat te maken.
Donutmeisjes
De soldaten juichten de donuts toe en noemden de vrouwen van het Leger des Heils al snel ’donutmeisjes', zelfs als ze appeltaarten of andere lekkernijen bakten. De eenvoudige donut werd een symbool van alles wat het Leger des Heils deed om de ontberingen van de frontlinie vechtende mensen te verlichten.
|
|
