‘We starten om vijf uur op het Neptunusplein, samen met een collega van Jellinek en twee of drie vrijwilligers. Van alles hebben we bij ons, zoals broodjes, soep, koffie en nog wat handige dingetjes zoals pleisters, paracetamol etc. Langzamerhand krijgen we steeds meer bekendheid dus als we rond half zes op het Eemplein arriveren, zitten er vaak al mensen op ons te wachten. Daar zitten ook mensen bij die in de nachtopvang verblijven en dus formeel niet meer onder veldwerk vallen omdat ze ‘in beeld’ zijn. Maar we maken geen onderscheid, er is voor hen ook soep en een broodje. We proberen altijd een ingang te vinden om een praatje te maken zodat we kunnen ontdekken of we meer kunnen doen. Niet iedereen wil zorg accepteren, maar velen wel. Laatst was er bijvoorbeeld een EU-arbeidsmigrant met een ontstoken hand. Deze groep heeft geen rechten, maar ik kan zo iemand wel uitnodigen om samen naar een arts in Amersfoort te gaan van wie ik weet dat hij deze mensen wil helpen. Of ik lok iemand die heel eenzaam is en in een vervuild huis woont naar onze buurthuiskamer Bij Bosshardt om vandaaruit te proberen ambulante begeleiding in te zetten. Die buurthuiskamers zijn fantastisch want iedereen kan er gewoon binnenlopen voor een kop koffie en een praatje, ook de arbeidsmigranten. En soms zijn mensen gewoon al blij met een praatje. We zouden het liefst meerdere keren per week de straat op gaan, maar daarvoor is helaas geen geld.
Vastgelopen door een ID-kaart
Van de mensen op straat vormen de EU-arbeidsmigranten een aparte groep. Hun aantal verschilt van maand tot maand omdat ze vaak tijdelijk naar een andere stad trekken en dan weer terugkomen. Voor deze groep kunnen we jammer genoeg niet zoveel doen, afgezien van dat we wat extra brood krijgen. Als er iets nodig is aan medische middelen dan lopen we naar de Etos en halen dat. Het zou fijn als er voor hen een speciaal meldpunt of opvang zou komen zodat ze in beeld zijn en we per situatie kunnen kijken wat we kunnen doen. Laatst ontmoette ik een jonge man, die al langer dakloos is. Hij heeft gewerkt, raakte dat kwijt en daardoor ook zijn woning. Daarna raakte hij ook zijn ID-kaart kwijt. Dan zit je in een cirkel die moeilijk te doorbreken is, want een nieuwe ID kost best wat geld en kan niet in Amersfoort aangevraagd worden. Terwijl een nieuwe ID de sleutel naar werk en een woning zou kunnen zijn! Het is heel fijn dat de gemeente wil meedenken over een aanpak van dit probleem.
Veldwerk Amersfoort zoekt mensen die dak- of thuisloos zijn actief op. We proberen de mensen die op straat leven en zorg mijden te vinden en bieden hun praktische hulp. Zo slaan we een brug naar de verdere hulpverlening, voor wie deze mensen vaak onzichtbaar zijn. Voor meer informaie over het veldwerk in Amersfoort klik je hier.