Persoonlijk begeleider Lisa over haar werk

“Het bieden van onvoorwaardelijk liefde aan iemand die denkt het niet te verdienen, daar word ik blij van,” geeft Lisa aan. Op Domus worden de bewoners voorzien van basisbehoeften zoals eten en onderdak. De grootste taak voor Lisa ligt in de begeleiding van de bewoners. Naast psychische problemen hebben ze vrijwel allemaal een verslaving. Ze helpt de deelnemers met het opstellen van doelen en het zoeken naar dagbesteding. “Zonder geduld, vergevingsgezindheid en passie red je het hier niet. Ze mogen hier drugs gebruiken, maar we zijn géén crackhuis. Het is altijd balanceren tussen empathie en grenzen aangeven. Ik zie jouw pijn en ik snap waarom je dit doet, maar er zijn ook regels!”.

“Ik weet goed hoe de bewoners zich voelen, want ik ben zelf ook angstig en depressief geweest. Door mijn sociale netwerk heb ik het gered! Daarom wil ik er graag zijn voor de mensen die dat vangnet niet hebben.” Lisa stroomt over van verhalen over de bewoners van Domus. Ze hebben overduidelijk haar hart gestolen. “We proberen de de mensen hier steeds zelfstandiger te maken. Een van hen mocht zelf gaan koken en voelde zich super trots. Ik heb toen zo gelachen om een gesprek dat ik opving tussen hem en een andere bewoner: ‘He, kook jij wel eens voor jezelf?’ ‘Coke? Ik gebruik alleen speed!’ ‘Geen coke, maar ko-ken!’ ‘Nee joh, ik sta veel te strak van de speed’. Dat is ook echt Domus,” lacht ze. De lichtpuntjes en grappen tussendoor maken de moeilijke momenten meer dan goed. “Als je bereid bent om goed te reflecteren terwijl je de ander helpt, dan moet je op Domus zijn! Met onvoorwaardelijke liefde als uitgangspunt. Soms kan ik nog steeds niet geloven dat ik hiervoor word betaald.”